عید فطر:

در روز عید فطر طبق آئین و سنت همه مسلمانان جهان برای برگزاری نماز عید در مسجد جامع محل حاضر شده و پس از بازگشت از مسجد مبلغ فطریه را که از قبل تهیه کردند به خانواده های مستمند ،بی سرپرست تحت پوشش کمیته امداد می دهند. و یکی دیگر از سنتهای رایج در این روستا دید و بازدید اقوام از همدیگر و سر زدنها از والدین و بزرگترهای طایفه می باشد.

عید غدیر:

در روز عید غدیر اهالی روستا به خانه سادات رفته و عید را به آنها تبریک گفته و طبق رسم عیدی خود را از آنهامی گیرند.

مراسم عید سال نو(نوروز):

از روزها قبل از سال نو اهالی روستا به خانه تکانی و خرید لوازم مورد نیاز خود می پردازند در هنگام تحویل سال نو سفره ای را پهن کرده و هفت سین را بر روی آن می چیند.هم چنین انواع میوه ،شیرینی و آجیل را بر روی سفره می گذارند در بعضی از خانواده حلوای گرد و نان کلوچه ای هم بر روی سفره می گذراند بعد از تحویل سال نو به دیدار بزرگترها و اقوام و مسایگان رفته و عید را به آنها تبریک می گویند هم چنین در روزهای نخست سال نو به دیدار خانواده های شهدا – عزدار و مصیبت دیده می روند و با تبریک سال برای روح رفتگان آن خانواده طلب مغفرت می کنند.

آش پشت پا:

مراسم آشپزی که پس از سه روز از رفتن مسافر می پزند و آن را در بین هماسیگان و اقوام تقسیم می کنند.

شب یلدا:

طولانی ترین شب سال که در بین اهالی اهمیت دارد،بعضی از خانواده ها به دور هم جمع می شوند و یا به خانه بزرگترها یشان می روند ودر این شب خانواده ها با تخمه،شیرینی،پشت زیک ،حلوای گردو ،حلوای برنج و هنداونه و میوه از یکدیگر پذیرائی می کنند و با تکرار خاطرات گذشته و داستانهای شیرین شب را به صبح می رسانند.

عید قربان:

در عید قربان هر خانواده ای که توانایی مالی داشته باشد گوسفندی را خریده و ذبح می کنند و گوشت آن را در بین اقوام و همسایگان تقسیم می کنند هم چنین خانوادهایی که توانایی مالی زیادی ندارند با چند خانواده دیگر (مثلاً 2 تا 3 خانواده) شریک شده و گوسفندی را می خرند و ذبح می کنند و گوشت آنرا تقسیم می کنند.

عزاداریها و مصیبتها:

شب های قدر(احیاء)

شب های قدر 19-21-23 ماه رمضان می باشد.در این شب اهالی روستا به مساجد و تکایا رفته یا در منازل خود اعمال شب قدر را تا هنگام سحر انجام می دهند و به عزاداری برای مولای متقیانمی پردازند در این شب اهالی چه در منزل و چه در مساجد و تکایا اعمال شب قدر که شامل دعاهای مخصوص این شبها مثل دعای جوشن کبیر –دعای مجیر-دعای توسل و زیارت عاشورا می باشد را می خوانند هم چنین به مرثیه خوانی و نوحه خوانی می پردازند و در آخر شب هم قرآن به سر می کنند.در این شبها و در شبهای دیگر ماه رمضان اهالی روستا یکدیگر را به افطار دعوت می کنند و اگر در مساجد و تکایا افطار بدهند اهالی در این کار شریک می شوند.

عزاداری ماه محرم:

در ایام ماه محرم اهالی روستا در مساجد و تکایا به عزاداری امام حسین (ع)می پردازند.در روز هفتم ماه محرم (معروف به علم گردش)که روز شهادت حضرت ابوالفضل (ع) می باشد به احترام آن حضرت مردان و جوانان روستا با عزداری و سینه زنی علم را به خانه تک تک اهالی روستا برده و مردم نذر خود را اهداء می کنند و یا با توجه به توانایی مالی خود برای مراسم شبهای ماه محرم مبلغی را می پردازند. در این روستا رسم بر این است که برای مراسم روزهای هفتم –نهم و دهم محرم در تکایا و مساجد همه اهالی روستا در حد توانایی مالی خود کمک می کنند مثلاً در دهه اول ماه محرم و تاسوعا و عاشورا هر طایفه در مساجد و تکایا اهالی را دعوت می کنند و به عزاداری و مرثیه خوانی می پردازند.

در شب تاسوعا در داخل روستا مراسم سینه زنی و دسته روی را به انجام می رسانند و یا به قبرستان و گلزار شهداء رفته و در آنجا دسته روی و سینه زنی می کنند.در روز عاشورا اهالی به امامزاده های اطراف و یا به گلزار شهداء رفته و عزاداری می کنند و مراسم شام غریبان را بعد از نماز مغرب و عشاء به انجام میآورند.هم چنین در روز اربعین ماه محرم هم به عزداری می پردازند و تا پایان ماه محرم و صفر از انجام مراسم شادی پرهیز می کنند.